Przeprowadzenie u dziecka diagnozy psychologicznej stanowi próbę znalezienia przyczyny problemów zgłaszanych przez rodziców. Taka diagnoza jest próbą dalszego rozpoznania mechanizmów psychologicznych wpływających na sposób postrzegania świata przez dziecko. Dzięki niej psycholog lepiej poznaje dziecko i wstępnie określa, na jakim poziomie rozwoju się znajduje,
jakie są jego możliwości, a także specyficzne problemy wpływające na życie w środowisku rodzinnym czy szkolnym.
Pełna diagnoza psychologiczna ucznia lub dziecka wymaga od psychologa diagnosty zebrania wszystkich możliwych informacji, często z kilku różnych źródeł. Podstawę diagnozowania stanowi wywiad. Taka rozmowa jest przeprowadzana jest z dzieckiem i jego rodzicem (opiekunem prawnym). Pytania dotyczą wielu obszarów jego życia.
Uzupełnieniem wywiadów będą dla diagnosty wszelkiego rodzaju opinie wystawiane przez nauczycieli, wychowawców, ale też innych psychologów, którzy mogli wcześniej pracować z pacjentem. Rodzice poproszeni są o dostarczenie dokumentacji lekarskiej, wypisów ze szpitali i pozostałej dokumentacji, gdy taka była sporządzana.
W gabinecie psycholog prowadzi także bieżącą obserwację zachowania dziecka i przeprowadza standaryzowane testy psychologiczne, które służą do oceny rozwoju poznawczego, językowego, emocjonalnego i społecznego.
Po diagnozie psycholog omawia z rodzicami i dzieckiem jej wyniki.
